Οι ενοχές.

Ακίνητες στάθηκαν σιωπηλές οι ενοχές μας στο δυνατό φως. Άνθρωποι πέρναγαν δίπλα τους και τις κοιτούσαν κι αυτές ψιθύριζαν τρυφερά: Δε μας θυμάστε; Πολλοί τότε φύγανε γρήγορα και κρύφτηκαν μέσα στις σκιές, κι άλλοι πολλοί αφήσαμε το σώμα μας, τη σκέψη μας, τη μνήμη μας, το βλέμμα μας  να το χαϊδέψουν αυτές… οι ενοχές. Τις αφήσαμε ν΄ αγγίξουν τη σάρκα μας, τη σάρκα της ύπαρξής τους, να νοιώσουν την αλήθεια μας, το πάθος ας για αυτές.

Έργο της ομαδικής έκθεσης «Πλούσια τέχνη σε φτωχούς καιρούς».

Gallery IS NOT A GALLERY, Κύπρος 2018.