Ένα ανοιξιάτικο όνειρο από την εποχή της εφηβείας.
Περπάταγα πάνω σε ένα λιβάδι γεμάτο πράσινες μαργαρίτες. Τα βήματα μου αργά. Τα πόδια μου βούλιαζαν. Έφτανε το βούλιαγμα μου μέχρι λίγο πιο πάνω απο τα γόνατα μου όμως εγώ δεν τρόμαζα, περπάταγα μέχρι που το σώμα μου άρχισε να χάνετε μέσα στο λιβάδι.
Και πάλι δε φοβήθηκα.
Τα μάτια μου με δυσκολία μπορούσαν να δουν τον ουρανό κι όμως εγώ συνέχιζα και βάδιζα.
Σε λίγο ήμουν καλυμμένος από τις πράσινες μαργαρίτες, σαν νεκρός, μονο που εγώ ανάσαινα μύριζα το άγουρο άρωμα τους μύριζα την Άνοιξη που αργούσε να έρθει και έτσι ξύπνησα.
Έργο ζωγραφισμένο με τέμπερα πάνω σε χειροποίητο χαρτί ακουαρέλας /30Χ30/ 2023.
