Η συμπόνια.

Και οι “ουρανοί” να μας καρφώνουν με τα καρφιά της μοναξιάς χωρίς ντροπή και έλεος, χωρίς μια υποψία συμπόνιας… Χωρίς ένα – καταλαβαίνω-